Prej se kom nîs jetën
Ftyrën Tânde e kam lŷp
E sod, sod e pashë

Sod pashë
hijeshînë, bukurînë,
Nûrin e paarritshëm
Të Ftyrës
Qi gjithmon’ e kam lŷp

Sod, të gjeta
E ata qi m’kanë kêsh
E përbûz deri dje
Jan pishman qi s’kan lŷp,
Si unë me pas lŷp

Qysh m’ka hutu Madhnia
E bukurîsë tânde
Po du me t’pa
Me njiqind sy

Zemra m’asht djeg prej zjermîs’
Tue lŷp pa pra
Kët bukurî prej mrekullie
Qi tash me veti e kam

Turp prej meje
Ksaj dashnie – njerzore me i thân
E prej Zotit tutna
Hyjnore me i thân

Fryma jote erëmîrë
Sikur flladi i nadjes
Mrrini në qetësînë e kopshtit
Ti fryve nji jetë të re në mu
T’u kam ba rreze e dritës
Po edhe hije e jotja jam ba

Shpirti jem i dehun po pisket
Secilla fije e qenies tem
Ka ra n’dashni me ty

Rrezllimi jyt
N’zemër ma ka kall nji zjerm
I ke zdrît për mu
Tok’e qill

Shigjeta jem e dashnîs
E mrriti cakun e vet
Tash jom n’shpîn e m’shirës
E zemra jeme
Asht tempull lutjesh.

Hz. Mevlana Xhelaledin Rumi

Prej dashnisë n’shesh dolëm